BARLA LAHİKASI – Mektubat’ın Üçüncü Kısmı 260-294. Mektuplar (455-516)
453 değil, tefekkür ediyordum. Sonra bana kat’î tebeyyün [meydana çıkma, görünme] etti ki, şiir ve hat bana verilmemek de büyük bir ihsan [bağış] imiş. Hem o hatta ihtiyacımı, sizin gibi kalem karamanlarının muavenetleri [yardım] temin ediyor. Hat bilseydim, hatta itimad edip, mesâil [meseleler] ruhta kararlayarak nakşedilmeyecekti. Eskiden hangi ilme başladım, hattım olmadığı için ruhuma yazardım. […]